به گزارش مشرق، پایگاه خبری ان پی آر نوشت: 100 میلیارد دلار. این رقم تقریبی ای است که وزارت
خزانه داری آمریکا می گوید به محض لغو تحریم ها در اختیار ایران قرار خواهد
گرفت. این پول حاصل فروش نفت ایران است که در طی چند سال گذشته در بانک
های بین المللی ذخیره شده است. اما سوالاتی در مورد اینکه ایران با این پول
چه خواهد کرد وجود دارد.
نفت یکی از باارزش ترین کالاها محسوب می شود. ایران با یا بدون تحریم در طی چند سال گذشته مشتریانی برای این کالاهای با ارزش خود پیدا کرده بود. هر ماه میلیون ها دلار درآمد نفتی ایران روی هم انباشته می شد. اما تهران قادر نبود به این پول ها دسترسی پیدا کند. این پول ها در بانک های خارجی دست نخورده باقی می ماند.
به گفته مارک دوبوویتز، مدیر بنیاد دفاع از دموکراسی ها: «این پول ها در کشورهای چین، هند، ژاپن، کره جنوبی، ترکیه و شاید مقداری هم در تایوان قرار دارد... این کشورها مشتریان نفت ایران بودند.»
دوبوویتز که متخصص تحریم هاست و منتقد توافق هسته ای، می گوید ایران به دلیل تحریم های اعمال شده از سوی آمریکا در سال 2012 نتوانسته به حدود 100 میلیارد دلار از درآمدهای خود دسترسی داشته باشد.
وی می افزاید، کشورهای عمدتا آسیایی مشتری نفت ایران موافقت کرده بودند تا زمان لغو تحریم ها این پول ها را نزد خود نگه دارند. به بیان دیگر، ایران نفت خود را به آنها می فروخت اما نمی توانست پولش را دریافت کند.
اکنون ایران پس از لغو تحریم ها قادر خواهد بود به این ثروت عظیم دسترسی پیدا کند.
الیزابت روزنبرگ، که در زمینه تحریم های ایران در وزارت خزانه داری آمریکا کار کرده و اکنون عضو مرکز نیو آمریکن سکیوریتی است می گوید، احتمال زیادی وجود دارد که بخش عمده این 100 میلیارد دلار حتی به ایران برنگردد. «ایران علاقمند خواهد بود که این پول را صرف سرمایه گذاری در جاهایی که دوست دارد و انجام معاملات مختلف نماید... این ممکن است به معنای تبدیل این پول به ارزهای دیگر هم باشد. وقتی آنها بتوانند این پول را به اروپا منتقل کنند، برای مثال قادر خواهند بود خریدها و سرمایه گذاری های مختلفی انجام دهند و به دنبال شراکت های جدید باشند.»
روزنبرگ می گوید، تولید ناخالص داخلی ایران در سال 2014، تقریبا 400 میلیارد دلار بوده است. هرچند 100 میلیارد دلار رقم بالایی به نظر می رسد، اما اگر آن را با گشایش اقتصادی ای که در صورت حضور و سرمایه گذاری شرکت های خارجی می تواند نصیب ایران شود مقایسه کنیم، رقم چندان بالایی نخواهد بود. و این انگیزه ای برای ایران جهت پایبند باقی ماندن به توافق هسته ای خواهد بود.
نفت یکی از باارزش ترین کالاها محسوب می شود. ایران با یا بدون تحریم در طی چند سال گذشته مشتریانی برای این کالاهای با ارزش خود پیدا کرده بود. هر ماه میلیون ها دلار درآمد نفتی ایران روی هم انباشته می شد. اما تهران قادر نبود به این پول ها دسترسی پیدا کند. این پول ها در بانک های خارجی دست نخورده باقی می ماند.
به گفته مارک دوبوویتز، مدیر بنیاد دفاع از دموکراسی ها: «این پول ها در کشورهای چین، هند، ژاپن، کره جنوبی، ترکیه و شاید مقداری هم در تایوان قرار دارد... این کشورها مشتریان نفت ایران بودند.»
دوبوویتز که متخصص تحریم هاست و منتقد توافق هسته ای، می گوید ایران به دلیل تحریم های اعمال شده از سوی آمریکا در سال 2012 نتوانسته به حدود 100 میلیارد دلار از درآمدهای خود دسترسی داشته باشد.
وی می افزاید، کشورهای عمدتا آسیایی مشتری نفت ایران موافقت کرده بودند تا زمان لغو تحریم ها این پول ها را نزد خود نگه دارند. به بیان دیگر، ایران نفت خود را به آنها می فروخت اما نمی توانست پولش را دریافت کند.
اکنون ایران پس از لغو تحریم ها قادر خواهد بود به این ثروت عظیم دسترسی پیدا کند.
الیزابت روزنبرگ، که در زمینه تحریم های ایران در وزارت خزانه داری آمریکا کار کرده و اکنون عضو مرکز نیو آمریکن سکیوریتی است می گوید، احتمال زیادی وجود دارد که بخش عمده این 100 میلیارد دلار حتی به ایران برنگردد. «ایران علاقمند خواهد بود که این پول را صرف سرمایه گذاری در جاهایی که دوست دارد و انجام معاملات مختلف نماید... این ممکن است به معنای تبدیل این پول به ارزهای دیگر هم باشد. وقتی آنها بتوانند این پول را به اروپا منتقل کنند، برای مثال قادر خواهند بود خریدها و سرمایه گذاری های مختلفی انجام دهند و به دنبال شراکت های جدید باشند.»
روزنبرگ می گوید، تولید ناخالص داخلی ایران در سال 2014، تقریبا 400 میلیارد دلار بوده است. هرچند 100 میلیارد دلار رقم بالایی به نظر می رسد، اما اگر آن را با گشایش اقتصادی ای که در صورت حضور و سرمایه گذاری شرکت های خارجی می تواند نصیب ایران شود مقایسه کنیم، رقم چندان بالایی نخواهد بود. و این انگیزه ای برای ایران جهت پایبند باقی ماندن به توافق هسته ای خواهد بود.
